23 oktober 2016

Rimpels, en



Iets in de spiegel.

Mist.

Handherinnering.

Je kijkt naar woorden.

De vraag over dat toneelstuk over de brief. De brief zelf.

Sommige beelden zijn ver weg.

Iets met Bach, binnen zoveel maanden.

Hoe moeilijk het lijkt, die draad in die naald krijgen.

Machteloos.

Er zijn ook praktische oplossingen.

De bloembollen.

Wat een mooi boek denk je. Ze zou het moeten lezen.

Zul je het zeggen?

Het is niet anders.

Toch al terugkeren in het dikke boek.

Of je een kantelpunt ziet.

Zithoudingen zoeken.

Wachtliggen.

Alsof je niet helemaal warm zou willen worden.

Toch even verdwijnen.

De was ophangen, en aan iets denken. Iets zien, en ruiken.

Je zegt iets.

Hoe stil het is, buiten.

Iets met warm water denken.

En hoe het zou kloppen. Je ziet het.

Elke bladzijde van het boek aanraken. Traag.

Die zinnen.

Sneller willen lezen. Terug naar het ritme geleid worden.

Dikboekzithoudingen blijven zoeken.

Een namiddagdrempel. Tussen hier en daar.

Wat je zou willen horen.

Misschien morgen. Dus.

Avondaarzeling, nu al.

Misschien wil je niet moeten denken.

Wijnverwarring. 

En gebakken aardappelen. Natuurlijk.

Voorspelbaar. En saai, natuurlijk.

Hoe het dan ook kantelt. Telkens.

En ook de planten.

Open voor een gedachte die zomaar zou komen.

En ook rituelen, nog.

Geen opmerkingen: